De vijf mannen in mijn leven! :)

Filippenzen 4:6-7

6 Maak u nergens zorgen over, maar bid voor alles. Vertel God al uw problemen en verlangens en vergeet vooral niet Hem te danken voor alles wat Hij doet. 7 Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent.

Philippians 4:6-7

6 Don’t worry about anything; instead, pray about everything. Tell God what you need, and thank him for all he has done. 7 Then you will experience God’s peace, which exceeds anything we can understand. His peace will guard your hearts and minds as you live in Christ Jesus.

Hallo allemaal,

25 april begon ik de dag als een echte juf met mijn eigen klas van vijf geweldige jongens. Ik zit in een houten lokaal die eerst werd gebruikt voor andere doeleinden maar wat ik nu mijn klas lokaal kan noemen. Een 'hok' wat we nog gezellig moeten gaan maken dmv alle knutselwerkjes en andere dingen. Waar nog geen elektriciteit is wat betekent geen licht en dus erg donker. Waar het koud is en vooral met de komende winter we er achter zullen komen hoe koud. Waar geen kraan is en waar stof en zand je grote vriend worden.(nou ja vriend?!.. ;)) Is dat Afrika? Ja, misschien wel want dit zou je in NL niet hebben. Ben ik er blij mee? Ja dat ben ik zeker. Want al na de eerste week kan ik het verschil merken bij mijn jongens, bij mijzelf, mijn collega en de andere kinderen dat het zoveel beter is om de klas te splitsen. Vijf kinderen is niet veel maar wel als je kijkt wat ze met zich mee brengen. Ik heb o.a. een autist, een down syndroom en eentje die niet praten kan. Dan heb ik het nog niet gehad over het gedrag wat ze kunnen vertonen. Niet gehad over de thuis situatie waar ze uitkomen. Bij veel kinderen van de gehele school is de thuissituatie vaak niet goed. Er word geslagen, gevloekt, misbruikt, gedronken en er is weinig ruimte voor geborgenheid en liefde. Grenzen kennen ze niet, agressie maar al te goed. Vechtend door het leven al op een vroege leeftijd. De een ziet zijn moeder voor zijn ogen vermoord worden, de ander heeft geen vader meer en gedraagt zich als de vader op zijn 16e... de andere heeft een moeder maar geen vader en de vriend van moeder die?!.... Schrijf ik dit soort dingen op ter vermaak of om medelijden op te wekken? Nee, dit is helaas bittere werkelijkheid waar ik elke dag mee te maken heb. Hoe? Door hun gedrag op school, door de blik in hun ogen en door de dingen die ze doen. Gaat het hier om les geven? Ja zeker wel, maar uiteindelijk zo veel meer om de liefde die je ze geeft. Geeft dat uitdaging als juf zijnde? Jazeker, frustratie zelfs en soms zijn de dagen lang en pittig. Ik ga er niet om liegen dat de afgelopen weken niet makkelijk zijn geweest. Het wennen om te werken in een Afrikaanse cultuur, taal barrières , dingen die me opvallen en die ik anders zou doen, jezelf tegen komen, twijfels en frustraties. Het vaak teveel op eigen kracht proberen maar wat gewoon echt niet werkt.

Vandaar de bijbel tekst uit Fillipenzen deze keer. Elke dag moet ik met God beginnen, zijn zegen vragen en de hele dag door. Als een kind niet wil luisteren, als taal een probleem is, als een kind je uitdaagt op een niet zo respect volle manier. Dat ik kijk door de ogen van Jezus. De kinderen zien hoe Hij ze ziet. En elke dag weer opnieuw. 

Maar wat geniet ik er ook van! Mijn mannen, die je zomaar een knuffel geven, die gek kunnen doen en die maar moeten dealen nou met een Nederlandse juf... Dus ja misschien hebben zij het nog wel veel zwaarder dan ik haha ;) Zoals ik al eerder heb genoemd is het niveau erg laag. Dit is sowieso wat ik elke met ze doe: de kleuren rood, groen, blauw en geel, de vormen rond, drie hoek en vierkant, het weer warm, koud, regen, zonnig enz, tellen tot tien. Dan is er elke 'gym', een bijbel verhaal, zingen en bidden. En elke dag behandel je het thema. Dat is voor nu over vogels. Maar waar ik vorige week echt achter kwam is dat het niveau nog lager is dan ik dacht. Er zit binnen de groep ook nog weer groot verschil. Zo weet James meer kleuren dan alleen de basis kleuren en weten Moraiden en Sinethemba rood niet aan te wijzen... Creativiteit word dus wel gevraagd en gelukkig kan ik me nu dus helemaal uitleven op dat gebied. Twee maal per dag krijgen ze een maaltijd van school. Voor sommige is dat alles wat ze krijgen aan gezond voedsel...En dan heb ik het nog niet gehad over mijn ritjes met de school bus... daar zou ik bijna een aparte blog over kunnen schrijven haha :) Ik rij op ma en di met Eva (ook NL) mee in haar busje en pik haar kinderen dan op. (zij heeft de Rainbow Angels, dat is de groep die zowel geestelijk als lichamelijk gehandicapt zijn, waar nog luiers aanwezig zijn en veel zorg) Van wo tot vr ga ik met de grote schoolbus mee. Ik zorg dat ik om 7.30 bij mijn ophaal plek ben. Vanuit daar gaan we door de sloppenwijk om alle kinderen op te halen. Dan begint de dag al met een hoop geschreeuw, grove taal, agressie en politie spelen en in de middag naar huis herhaalt zich dit weer alleen vaak nog een tikkeltje meer dan in de ochtend. Rond half drie ben ik dan weer thuis en ik kan je melden dan is het ook wel genoeg geweest. hahaha. Maar ja dan staat de gym al weer te trappelen om mij te ontvangen, moet ik de volgende dag voorbereiden of heb een meeting.

Ik hoop volgende blog wat meer te vertellen over alles naast mijn werk en hoe verder mijn leven hier is. Ik zou nog zoveel meer willen vertellen, ik kan elke dag wel een verhaal schrijven wat dat betreft. Maar voor nu stoppen we er weer mee. Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen mee nemen in mijn dagelijks leven. In het werk wat ik doe en wat ik mee maak. Zie de foto's voor wat beeld er bij ;)

Bidden

- Voor mijn vijf jongens dat ze elke dag weer mogen ervaren hoeveel God van ze houd en dat hij met een iedere van hun een plan heeft.

- Voor rust, wijsheid, energie, geduld en liefde. Dat de taal geen barrière zal zijn (alles gaat in het Afrikaans namelijk)

- In NL is het niet nodig hier wel en dat is een auto. Ik heb echt een auto nodig maar heb daarvoor niet de financienen. Willen jullie met mij mee bidden dat God mij wilt zegenen met een auto. 

Danken

- Voor de wijze lessen die God mij leert 

- Voor mijn eigen klas

- Voor de mensen in mijn leven die me een spiegel voor me houden waar nodig.

Adres

Ga de kaartjes maar vast schrijven want hier is eindelijk mijn adres :)

Geertje Wibbelink, 17 Red Heart crescent, Jefrrey's Bay 6330, South Africa

Liefs en tot de volgende keer

Geertje

Wil je mij steunen? Heel graag. Dit kan eenmalig of maandelijks (als je het maandelijks gaat doen, wil je mij dit dan even laten weten? ) op onderstaande rekening. Wat leuk is om te weten is dat het een ANBI rekening is dus het is belasting aftrekbaar! 

Heel belangrijk zet er bij dat het voor 'Hart voor Afrika' is. Zo weten zij dat het geld naar mij toe moet!

Giften kunnen worden overgemaakt op

IBAN:  NL35INGB0001152914

t.n.v. St. Samen op de Bres, Harderwijk

o.v.v.   Hart voor Afrika

Voor meer informatie en/of vragen zie:

Altijd als eerste op de hoogte zijn? Meld je dan aan door je email adres in te vullen en dan krijg je een mail zodra ik een nieuwe blog heb, ik zou zeggen doen! ;-)

Blog: http://geertje2africa.reislogger.nl 

Site Victory4All:  http://victory4all.nl/

Email: [email protected]